Spotkanie

Wczorajszy dzień spędziłam w domu rodzinnym. Z racji tego, że wzięłam sobie urlop, mam więcej czasu na przemyślenia i radość z codziennych momentów. Lubię się tak zatrzymać gdzieś na skraju sadu i patrząc w dal, myśleć. I wcale nie myślę wtedy o przyszłości. Myślę o tym, jak wielką radość daje mi śpiew ptaków, zieleń, powiew wiatru i poczucie wolności - choć ono jest tylko chwilowe; trwa moment, zanim znów powrócę do rzeczywistości.

Stałam się mniej spokojna, zbuntowana i krzykliwa. Walczę. Nie zawsze czuję, że ta walka ma wymiar pozytywny, bo wyciągam często jakieś sprawy z przeszłości i, co gorsze, wciągam ludzi, którzy niczemu nie są winni. Nie mam nic na swoją obronę poza atakiem i go wykorzystuję. Nie chcę taka być. Nawet jeśli mnie boli coś z przeszłości, nawet jeśli mnie ranią jego słowa, szantaże emocjonalne to nie powinnam odwzajemniać tym samym.

Tak więc tym razem postanawiam, że:
* będzie płynął ze mnie spokój i zrozumienie (a jeśli na jakiś temat będę miała inne zdanie, to go o tym poinformuję)
* będę bardziej słuchać niż mówić
* nie będę krzyczeć, że coś jest nieprawdą i mu to wyjaśniać, powiem tylko, że to nieprawda
* nie będę obojętna,
* będę  kobietą z głową pełną marzeń, zadbaną i dobrą, skromną i ciepłą, wartościową, rozważną i romantyczną, będę po prostu kobietą z klasą

Dlaczego mam tracić siebie w poczuciu bezsilności w irracjonalnej sytuacji? Niech cała ta znajomość wpłynie na mnie korzystnie, niech się w niej odnajdę jako człowiek, niech mój charakter się wykształci. Jestem silna i łatwo się nie poddam, a cierpienie, którego doświadczę - jest moje i tylko moje, jeśli Bóg je dopuszcza, to chwała Mu za to.

W tytule napisałam słowo Spotkanie. To dlatego, że po latach spotkałam się z koleżanką z podstawówki i gimnazjum. Zrobiłam karpatkę, wypiłyśmy ze dwie herbatki - było miło. Zostałam zainspirowana do nauki angielskiego, a także do przeczytania książki Magia Sprzątania. :) Strasznie ostatnio wciąga mnie tematyka kobiecych poradników, chłonę je :)

Piszę spokojnie tego posta, ale tak naprawdę wcale nie jestem spokojna. Boli mnie brzuch, boję się tego człowieka...

Maj z Relliance

Może by tak pobić rekord postów w roku 2017...? :)


Niby wciąż bez zmian, niby wciąż w tym tkwię, ale czas to wszystko ruszyć. Czas postawić na prawdziwą miłość, jeśli taka mi jest pisana. Nigdy nie znajdę nikogo, jeśli będę tkwić w tym, czym jestem. Chcę budować na prawdzie, chcę być szanowana i kochana. Chcę kochać do szaleństwa.

Mam długi weekend, jestem szczęśliwa. Trzy dni urlopu (w sumie 9) pozwolą mi się nieco oderwać od pracy, która i tak jest jakąś odskocznią. Najbardziej jednak potrzebowałam skupić się na tym, co jest teraz... na tej znajomości. Czas coś z tym zrobić definitywnie i niech maj ku temu się przysłuży.

Zapraszam na maj z Relliance.