Trzej Królowie!

Kika dni mnie nie było. Co się działo?
Wciąż jestem w czasie okresu świątecznego, ale tylko do dzisiaj - jutro idę na uczelnię po raz pierwszy w tym roku. Cieszę się niesamowicie, bo stęskniłam się za klimatem uczelni i wspaniałymi ludźmi. Nie wyobrażam sobie, że za kilka miesięcy, każde z nas pójdzie w inną stronę...

Święto Trzech Króli, czyli Objawienie Pańskie w tym roku spędzałam radośnie - tzn., czułam jakąś wewnętrzne szczęście w sobie. Orszak, który przechodził po raz pierwszy przez moje miasto, dodał mi nadziei, wiary i radości. Jednak ten dzień, zaczął się nieco niepokojącą wiadomością. Babcia zadzwoniła, że bardzo źle się czuje, prosiła mamę o przyjazd. Skoro Babci dzwoni i prosi o podwiezienie do szpitala - to o czymś świadczy. Wiedziałam, że dolegliwości są poważne, zwłaszcza,że brzuch bolał ją od kilku dni i była zapisana na następny dzień do lekarza. Rodzice wsiedli w auto i udali się ratować Babcię. Mieli zawieźć ją na pogotowie. Ciotka, pielęgniarka, z troską zadzwoniła do Babci i powiedziała, żeby przygotowała sobie jakieś ubrania na zmianę, bo może zostać w szpitalu. I na słowo "szpital", Babcia wyzdrowiała... niestety nie udało się rodzicom zawieźć Babci na pogotowie. Dzisiaj była u lekarza. Póki co czeka na kolejkę w szpitalu. Będzie mieć wykonane badania - gastroskopię i kolonoskopię. Strasznie się stresuję, ale mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze.

Rano jadę do miasta studenckiego. Chciałabym zostać tam do niedzieli, albo soboty, ale zobaczymy jak będzie. Mam zaproszenie na urodziny do koleżanki z roku.

W dzień poprzedzający święto, P. urządził kolację. A dokładniej obiad w porze kolacji. Zastawiony stół, biały obrus, świeca... do tego ugotował obiad - były dwa dania i zrobił ciasto 3bit. Zobaczymy, jak będzie dalej, mimo to zostałam miło zaskoczona tego dnia. Na razie trzymam się na dystans i chcę wierzyć, że coś się z jego strony zmieniło... oby!